Les danses traditionnelles de Leros sont particulièrement pittoresques qui, comme dans la plupart des îles sont partagées entre calmes et vives. Une fois que les instruments donnent le rythme, le cap est donné, au chef de file de la danse, suivi des autres danseurs. L’ «Isos» est une danse de Leros calme et lisse avec de légers balancements. Le «Stavrotos» est appelé ainsi parce que les danseurs se tiennent avec les bras en croix. Le «Pasoumaki» est dansé sur le même temps que le Stavroto, mais sur la pointe des pieds. Le «Syrtos» ressemble aux danses Syrtos des autres îles, tandis que le «Balaristos» est une danse vive, historique que les Byzantins ont appelé «Skirto» (tressaillir de joie), parce qu'elle évoque l’effet de surprise.
Ιδιαίτερα γραφικοί είναι και οι παραδοσιακοί χοροί της Λέρου που όπως και των περισσότερων νησιών, διακρίνονται σε ήρεμους και ζωηρούς. Αφού τα όργανα καθορίσουν τον ρυθμό ξεκινάει ο κάβος, ο αρχηγός του χορού, και συνεχίζουν οι υπόλοιποι χορευτές. Ο «Ίσος» είναι ήρεμος και ομαλός λέρικος χορός με ελαφρό λίκνισμα. Ο «Σταυρωτός» λέγεται έτσι επειδή οι χορευτές πιάνονται σταυρωτά απ τα χέρια. Το «Πασουμάκι» χορεύεται στον ίδιο χρόνο με τον σταυρωτό αλλά στις μύτες των ποδιών. Ο «Συρτός» μοιάζει με τον συρτό χορό άλλων νησιών, ενώ ο «Μπαλαριστός» είναι ένας ιστορικός ζωηρός χορός που οι βυζαντινοί αποκαλούσαν «σκιρτό» γιατί θυμίζει ξάφνιασμα.
